نقد و بررسی کامل میتسوبیشی لنسر؛ سدان ژاپنی بین خانوادگی و اسپرت
میتسوبیشی لنسر (Lancer) خودرویی سدانِ جمع‌وجور است که در بازار ایران به‌خصوص نسل پنجم و نسخه‌های فیس‌لیفت آن شناخته‌شده است. این خودرو ترکیبی از طراحی نسبتاً محافظه‌کارانه، کیفیت ساخت قابل‌قبول و هندلینگ مناسب ارائه می‌دهد؛ اما در برابر رقبا در برخی بخش‌های تجهیزات و فناوری‌های رفاهی و ارتباطی عقب می‌ماند. در ادامه به بررسی جامع ابعاد فنی، طراحی، ایمنی، تجربه رانندگی، نقاط قوت و ضعف و ارزش خرید لنسر می‌پردازیم.
تاریخچه و وضعیت بازار در ایران
لنسر از دهه‌ها پیش در بازار جهانی و ایران حضور داشته و نسل پنجم آن که از حوالی 2007 طراحی و در ایران توسط آرین‌موتور عرضه شد، محبوبیت خوبی بین مشتریان جورواجور پیدا کرد. عرضه فیس‌لیفت در سال‌های بعد تا حدودی طراحی را به‌روز کرد اما تقاضا و فراوانی قطعات و خدمات پس از فروش در بازار ایران نسبت به رقبا (مانند تویوتا، هوندا یا مزدا) کمتر و نوسان قیمت بالاتری دارد.
طراحی خارجی و داخلی
طراحی بیرونی لنسر متعادل و نزدیک به سلیقه عامه است؛ خطوط ساده، جلوپنجره ذوزنقه‌ای با نوار کروم و چراغ‌های نسبتاً بیانیه‌دار که چهره‌ای جدی و خانوادگی ایجاد می‌کنند. وجود اسپویلر و رینگ‌های اسپرت می‌تواند وجهه اسپرت را تقویت کند اما به‌صورت پیش‌فرض طراحی چندان خشن یا جسورانه نیست. در داخل کابین، مواد با دوام و چینش منطقی کلیدها و کنسول دیده می‌شود؛ صفحه‌نمایش مرکزی، غربیلک چرمی با پدل شیفتر و صندلی‌های نسبتاً ارگونومیک از نقاط مثبت هستند. با این حال فناوری‌های روز مانند اندروید اتو/اپل کارپلی و رابط کاربری مدرن در برخی تیپ‌ها ضعیف یا غایب‌اند.
مشخصات فنی و پیشرانه
در بازار ایران لنسر معمولاً با پیشرانه‌های 1.6 لیتری و 1.8 لیتری چهارسیلندر عرضه شده است؛ نمونه 1.8 لیتری حدود 140 اسب بخار و 176 نیوتن‌متر گشتاور تولید می‌کند که به‌واسطه گیربکس CVT به چرخ‌های جلو منتقل می‌شود. 1.6 لیتری نیز با حدود 115 اسب بخار و گیربکس دستی 5 سرعته ارائه شده است. سیستم تعلیق مک‌فرسون جلو و مولتی‌لینک عقب ترکیب مناسبی برای تعادل بین راحتی و پایداری فراهم می‌آورد. فرمان برقی (EPS) با تنظیم تلسکوپی و شعاع گردش تقریباً 5 متر به کنترل شهرنشینی کمک می‌کند.
عملکرد و مصرف
شتاب‌گیری و پاسخ‌دهی موتورهای لنسر در سطح کلاس متوسط قرار دارد؛ نمونه 1.8 لیتری شتاب صفر تا صد حدود 11.5 ثانیه و مدل 1.6 لیتری حدود 13.6 ثانیه ثبت شده‌اند که برای شتاب‌گیری تند چندان هیجان‌انگیز نیستند اما برای استفاده روزمره کافی‌اند. مصرف ترکیبی مدل 1.8 لیتری در حدود 6.6 لیتر در 100 کیلومتر و مدل 1.6 لیتری حدود 7 لیتر در 100 کیلومتر اعلام شده که اقتصادی‌تر از بسیاری رقبای پرقدرت است.
ایمنی
نسل مورد بررسی لنسر موفق به کسب امتیازهای خوب از موسسات ایمنی مانند یوروانکپ شده و در تیپ‌های فول تا 7 ایربگ، ABS، EBD، BA، کنترل پایداری و کمربندهای پیش‌کشنده ارائه می‌دهد که سطح ایمنی قابل‌قبولی برای سرنشینان فراهم می‌آورد. با این حال برخی سامانه‌های پیشرفته کمکی راننده نوین (مانند AEB با عملکرد کامل، رادارهای پیشرفته یا سیستم‌های نیمه‌خودران) در نمونه‌های پایه یا قدیمی موجود نیستند.
راحتی، امکانات و آپشن‌ها
از امکانات رفاهی لنسر می‌توان به تهویه اتوماتیک، نمایشگر لمسی، دوربین عقب، کروز کنترل، سانروف در برخی تیپ‌ها، گرمکن صندلی و روکش چرمی اشاره کرد. با این حال در مقایسه با رقبا، بعضی آپشن‌های ارتباطی و نمایشگری قدیمی‌تر یا ناقص‌اند و پشتیبانی از پروتکل‌های مدرن اتصال گوشی در بعضی نمونه‌ها دیده نمی‌شود. فضای کابین و صندوق بار برای خانواده‌ها مناسب است ولی فناوری و حس لوکس‌بودن در سطح برندهای پیشرفته‌تر نیست.
هندلینگ و کیفیت ساخت
یکی از نقاط قوت لنسر، هندلینگ خوب و تعادل در پیچ‌هاست؛ سیستم تعلیق و شاسی باعث می‌شوند خودرو در پیچ‌ها پایدار و مطمئن باشد که برای رانندگان جوان یا علاقه‌مند به رانندگی پویا جذاب است. کیفیت ساخت داخلی و مواد به‌کاررفته از متوسط روبه‌بالا است و استهلاک پایین و دوام قطعات موتورهای ژاپنی نیز در عمل مشاهده می‌شود.
معایب و نکات منفی
لنسر نقاط ضعفی دارد که هنگام تصمیم‌گیری باید مدنظر قرار گیرد: فقدان برخی فناوری‌های مدرن در سیستم‌های سرگرمی و ارتباطی، سواری نسبتاً خشک در مقایسه با سدان‌های کاملاً خانوادگی، بازار قطعات و خدمات پس از فروش در برخی مناطق کمتر از رقبا و در نتیجه هزینه یا زمان دسترسی به قطعات ممکن است بالاتر باشد. همچنین نسخه‌های اصلی و ایوو (Evo) که چهارچرخ محرک و پیشرانه‌های تقویتی دارند در بازار ایران نادرند و بسیاری نمونه‌های موجود تنها ظاهر نسخه‌های قوی را شبیه‌سازی کرده‌اند.
قیمت و ارزش خرید
با توجه به کیفیت ساخت، هندلینگ و مصرف سوخت معقول، لنسر می‌تواند گزینه‌ای خوب برای خریدارانی باشد که به ترکیب رانندگی پویا و کاربری روزمره اهمیت می‌دهند؛ اما اگر اولویت شما فناوری‌های رفاهی مدرن، بازار قطعات گسترده یا آسایش مطلق سرنشینان است، رقبا گزینه‌های بهتری در برخی بازه‌های قیمتی ارائه می‌دهند. تصمیم خرید باید بر اساس اولویت‌های شخصی، دسترسی به خدمات و بودجه انجام شود.
- مزایا
- هندلینگ و پایداری خوب در پیچ‌ها
- کیفیت ساخت مناسب و استهلاک پایین
- مصرف سوخت اقتصادی نسبت به کلاس
- فضای کابین و صندوق مناسب برای خانواده
- تجهیزات ایمنی پایه و ایربگ‌های متعدد در تیپ فول
- معایب
- نبود یا قدیمی‌بودن برخی فناوری‌های ارتباطی و سرگرمی
- سواری نسبتاً خشک در مقایسه با برخی رقبا
- فراوانی و دسترسی کمتر به قطعات و خدمات نسبت به برندهای رقیب در بازار ایران
- نسخه‌های قدرتمند EVO که چهارچرخ محرک‌اند نادر و گران در بازار داخلی
جمع‌بندی نهایی: میتسوبیشی لنسر خودرویی متعادل است که با تمرکز بر کیفیت ساخت، هندلینگ و مصرف سوخت اقتصادی، برای خریدارانی که ترکیب رانندگی پویا و کاربری خانوادگی می‌خواهند جذاب خواهد بود؛ اما اگر به‌دنبال بالاترین سطح فناوری‌های رفاهی، راحتی مطلق یا خدمات پس از فروش گسترده هستید، بهتر است رقبای بازار را نیز بررسی کنید. در مجموع لنسر گزینه‌ای منطقی و خوش‌ران است ولی نه بی‌نقص و نیازمند بررسی شرایط نمونه و دسترسی به قطعات پیش از خرید.